Anatomia pewnego ludobójstwa życie i śmierć buczacza

Buczacz, niewielkie kresowe miasteczko, dziś należy do Ukrainy. Założyli je Polacy, a obok nich mieszkali tu Żydzi i Rusini. Wybitny historyk Omer Bartov z imponującą precyzją i z dystansem analizuje kształtowanie się relacji pomiędzy nimi, odtwarza codzienność, opisuje, jak przez kilka stuleci, pomimo r&oacute żnic religijnych i etnicznych, tworząc odrębne opowieści o przeszłości, inaczej rozumiejąc teraźniejszość i całkowicie odmiennie planując przyszłość, żyli obok siebie polscy, ukraińscy i żydowscy mieszkańcy. I zadaje pytanie: jak doszło do ludob&oacute jstwa?

Badając dzieje Buczacza, autor przygląda się narastaniu napięć, kt&oacute re przerodziły się w okrucieństwo, przemoc i zdradę. Nie szczędzi sł&oacute w krytyki ani polskiej polityce wobec mniejszości narodowych, ani ukraińskim nacjonalistom zainfekowanym nazizmem, nie unika też pokazywania ciemnych stron społeczności żydowskiej.

Sam przyznaje, że impulsem do napisania tej książki były wspomnienia jego matki, kt&oacute ra zapamiętała Buczacz z dzieciństwa. Praca nad &bdquo Anatomią pewnego ludob&oacute jstwa&rdquo zajęła mu dwie dekady. Przeszukał liczne archiwa, odnalazł nietknięte dokumenty, dotarł do wielu żyjących ocalałych, a także setek relacji, kt&oacute rych zbieranie rozpoczęto jeszcze przed zakończeniem wojny. Dzienniki, sprawozdania, zeznania sądowe, publikowane i niepublikowane wspomnienia &ndash wszystko to składa się na wielowymiarowy i skomplikowany obraz wzajemnych stosunk&oacute w pomiędzy Polakami, Żydami i Ukraińcami z Buczacza.

&bdquo Bartov łączy perspektywę historyczną z drobiazgową rekonstrukcją osobistych los&oacute w sprawc&oacute w i ofiar Holokaustu. To lokalna opowieść pomagająca nam w zrozumieniu wielkiej historii. Rewelacyjna książka napisana przez jednego z najlepszych wsp&oacute łczesnych historyk&oacute w.&rdquo prof. Jan Tomasz Gross

&bdquo Pasjonująca, ambitna i mistrzowsko napisana książka [&hellip ]. Relacjonując przerażające dzieje Buczacza, Bartov umieszcza zagładę Żyd&oacute w w długiej historii ludob&oacute jstwa, kt&oacute ra wcale nie dobiegła końca, i ostrzega przed fanatyzmem groźnym zawsze, bez względu na czas i miejsce.&rdquo Tom Segev

&bdquo Anatomia pewnego ludob&oacute jstwa&rdquo to szczeg&oacute lny rodzaj pomnika. Z jednej strony &ndash akt synowskiej pobożności, opowieść o przesiąkniętej krwią ojczyźnie rodzic&oacute w autora. Z drugiej &ndash znaczący wkład w dokumentację konflikt&oacute w narodowościowych i świadectwo brutalnej przemocy. Książka Bartova to wstrząsające przypomnienie, jak łatwo sąsiedztwo przeradza się we wrogość, kt&oacute ra niszczy zar&oacute wno życie jednostki, jaki i losy kraj&oacute w [&hellip ]. Historia jest u Bartova nie tylko przypomnieniem, jest też ostrzeżeniem.&rdquo &bdquo Wall Street Journal&rdquo

&bdquo Mistrzowskie studium historii Buczacza. Książka, w kt&oacute rej wnikliwość badań naukowych połączyła się z pisarską biegłością, dając przykład tego, co najlepsze we wsp&oacute łczesnej literaturze historycznej dotyczącej Holokaustu.&rdquo Christopher R. Browning

&bdquo Głęboka, napisana ku przestrodze książka ukazująca, jak pok&oacute j stopniowo zamieniał się wojnę, gdy wściekłość rosła, a sąsiedzi stawali się swoimi wrogami.&rdquo &bdquo Los Angeles Times&rdquo

&bdquo Długo wyczekiwany i ważny wkład w historię Holokaustu. To wnikliwe i świetnie napisane studium przyczyn i bezpośrednich okoliczności ludob&oacute jstwa w wieloetnicznym mieście w Galicji Wschodniej [&hellip ] jest przykładem opisywania mikrohistorii Holokaustu, kt&oacute ra posłuży za wz&oacute r do przyszłych badań.&rdquo Saul Friedl&auml nder

&bdquo Książka Bartova to ogromny wkład w literaturę historyczną dotyczącą Holokaustu. Jej znaczenie jest jednak szersze &ndash pozwala bowiem lepiej zrozumieć złożoność konflikt&oacute w etnicznych w og&oacute le. [&hellip ] &bdquo Anatomia pewnego ludob&oacute jstwa&rdquo [&hellip ] dostarcza istotnej wiedzy o społecznościach uwięzionych we wzajemnych konfliktach na całym świecie &ndash w Czeczenii, Palestynie, Kaszmirze, Burundi czy Rwandzie.&rdquo &bdquo New York Journal of Books&rdquo