Czary i czarty polskie oraz wypisy czarnoksięskie

Niezwykłą kolekcję legend, podań, opowieści zebrał Julian Tuwim, od „Co za moc czarci mają”, przez opisy lotów czarownic, rodzajów czarnoksięstwa, moce tajemne ziół i kamieni, aż po sposoby, co by każdego kogo trzeba usidlić i alchemii liznąć ale też o próżności sztuki diabelskiej czegoś się dowiedzieć!
Julian Tuwim (1894-1953) – bodaj najwybitniejszy polski poeta XX wieku był także wielbicielem różnego rodzaju smaczków, stworzył, a może bardziej zebrał i opracował „Polski słownik pijacki i antologię bachiczną”, a w 1922 roku (wydane 1924) spisał właśnie „Czary i czarty polskie oraz wypisy czarnoksięskie”.
Nie jest to książka naukowa lecz piękny zbiór opowieści, jaki pisze we wstępie Tuwim: „Czary i czarty polskie” są dziełem dyletanta i kompilatora, szperacza i bibliofila, zamiłowanego w poznawaniu dziejów kultury w ogóle, a jej kuriozów i osobliwości specjalnie. (…) Z dość obszernej literatury dzieł dotyczących czarów powypisywał autor miejsca najciekawsze – i zebrany materiał sklecił jako tako na przedmowę, ilustrującą dzieje czarownic i zabobonu w Polsce, same zaś „Wypisy czarnoksięskie” są próbą antologii polskiej literatury magicznej i zawierają przedruki z dzieł arcyrzadkich…