Cztery nowele grozy

Twórczość Herberta George’a Wellsa uchodzi za bezprecedensową w historii literatury fantastyczno-naukowej. Pomimo, że autora „Wehikułu czasu” i „Wojny światów” nazywano „drugim Poem” czy „drugim Stevensonem”, nie sposób porównywać jego pisarstwa z działalnością literacką innych autorów. Skojarzenia z twórczością Washingtona Irvinga czy Rudyarda Kiplinga pozostają jedynie skojarzeniami, a inspiracje ich pisarstwem – jedynie inspiracjami. Wells był wizjonerem, heroldem przyszłości, piewcą nauki i techniki, spoglądającym na postęp jednak z pewnym dystansem i ostrożnością – intuicyjnym niepokojem. Jako twórca głosił swobodę dzieła, jego odrębność i autonomiczność. Każdą wypowiedź literacką uważał na niepowtarzalną i kreującą własną rzeczywistość. Konceptualna nietuzinkowość jego zamysłów, trafność sądów i przedstawień oraz nieskrępowana wyobraźnia, z jaką kreślił opowieści, sprawiły że jego utwory szybko urosły do rangi literackich klasyków.
Cztery opowieści grozy zawarte w niniejszej edycji: „Kwitnienie dziwnej orchidei”, „Gwiazda”, „Ćma” oraz „Sen o Armageddonie” stanowią wzorowe realizacje założeń Wellsowskiej koncepcji nowelistyki: bez reszty pochłaniają czytelnika, zwielokrotniają lekturową impresję oraz zmuszają do pogłębionej refleksji nad kondycją nauki i jej wiecznym potencjałem. Katastroficzne obserwacje autora nabierają tu uniwersalnego charakteru i wciąż, po tylu latach, pozostają aktualne.„Dominującą tonacją utworów nowelistycznych pisarza jest niepokój, niestabilność, płynność. Uczucia, które dominują, to obawa i strach sięgające poza granice normalnego bytowania do głębokich pokładów podświadomości.
Orientacja ta, kwestionująca usytuowanie człowieka na trwałych podstawach i fundamentach otaczającej rzeczywistości rodzi uczucie niepewności i zagubienia.
Dlatego też nastrój i aura, jakie przeważają w tych nowelach, zbliżają je do utworów modernistycznych, a nawet postmodernistycznych”.
Ze „Wstępu” Juliusza Palczewskiego

Herbert George Wells
Herbert George Wells (1866–1946) – pisarz, jeden z pionierów literatury popularno-naukowej. Urodził się w brytyjskim Bromley, w ubogiej, wielodzietnej rodzinie. W 1884 roku rozpoczął studia biologiczne na Kensington Normal School w Londynie (dziś: Imperial College London), gdzie zdobywał wiedzę pod okiem darwinisty Tomasza Huxleya. Z powodu pogarszającego się stanu zdrowia, zmuszony był porzucić pracę w edukacji, poświęcił się literaturze. Był bardzo płodnym twórcą. Jego „Wojna światów”, Wehikuł czasu, „Wyspa doktora Moreau” czy „Niewidzialny człowiek” dziś zaliczane są do kanonu literatury popularno-naukowej, wielokrotnie adaptowane były na słuchowiska radiowe, doczekały się także licznych ekranizacji. Zmarł w 1946 roku, pod koniec swego życia stając się niemym świadkiem II wojny światowej.