Druga ręka

Nowy tom wierszy Wojciecha Bonowicza.

„Druga ręka” to w pewnym sensie książka jubileuszowa, z wyraźnymi odniesieniami do okrągłej rocznicy 50.urodzin częściowo książka autotematyczna. Utwory będące ukłonem w stronę amerykańskich obiektywistów (wiersze „społeczne”, będące zapisem pewnych scen czy sytuacji) sąsiadują tu z tekstami zainspirowanymi przez czeskich surrealistów, którzy zawsze działają odświeżająco. Poeta nie wstydzi się pokazać, ile komu zawdzięcza stąd tytuł tomu. A jednocześnie każe myśleć o drugiej ręce każdego poety – tej, która nie pisze…
Ciekawią mnie wiersze, które operują stosunkowo prostymi środkami, posługują się prostym rysunkiem, a intrygują i wprowadzają czytelników w stan lekkiej dezorientacji. Mam nadzieję, że wiersze z „Drugiej ręki” takie są.

Poeta, biograf, publicysta, felietonista, redaktor , autor książek-wywiadów z Janiną Ochojską, o. Leonem Knabitem, Tomaszem Węcławskim i ks. Tadeuszem Isakowiczem-Zaleskim, autor książki dla dzieci „Bajki Misia Fisia”, chętnie współpracujący z muzykami rockowymi: wystąpił gościnnie na płytach zespołu Lesers Bend Lesers Bend i Ep, udziela się także na koncertach Kim Nowak, Pablopavo i Świetlików czy ostatnio wykonuje swój wiersz na płycie Fisz Emade – Wojciech Bonowicz jest jednym z najciekawszych i najbardziej wszechstronnych twórców swojego pokolenia.
Jako poeta prezentuje spójną i wyrazistą poetykę w krótkich wierszach akcentuje niuans, cieniowanie słów, podkreśla niejasności i niejednoznaczności. Jego wiersze są skondensowane, lecz mimo to często rządzi nimi poetyka fragmentu – nierzadko odpornego na proste wyjaśnienia. Poeta nie uznaje wiersza za odpowiedź, lecz za narzędzie do stawiania pytań.