Historia przemocy

Młody paryżanin wraca do domu w wigilijną noc po udanej kolacji z przyjaciółmi. Jest czwarta nad ranem i ulice są puste. Nieopodal domu zaczepia go nieznajomy. Decyzja o tym, czy zaprosi go do domu, czy nie, na zawsze zmieni życie głównego bohatera.

Édouard Louis, młoda gwiazda literatury, nazywany francuskim Faulknerem,snuje fascynującą opowieść o tym, co dzieje się z człowiekiem, którydoświadcza przemocy.

W hipnotycznej powieści Louis dociera do tego, co w przemocy uniwersalne –prawideł, które tworzą „historię przemocy”. Te prawidła dotyczą nieodwracalnego psychicznego naznaczenia ofiar zrodzonej przez upokorzenie nienawiści i pragnienia zemsty wreszcie – poczucia wywłaszczenia z własnej historii, która – opowiadana przez innych – staje się coraz bardziej obca i niewyrażalna. Proza, której nie da się zapomnieć.
Juliusz Kurkiewicz „Książki. Magazyn do Czytania”

Przerażająca konfrontacja ofiary i oprawcy. Pokłady zła oraz żądzy, ale potem przede wszystkim to, co pozostaje… Louis tworzy opowieść o tym, jak rodzą się strach i uprzedzenie. Do czego prowadzą. I o tym, że mogą być później groźniejszymi oprawcami niż ten realny. Dreszcze przy lekturze.
Jarosław Czechowicz, „Krytycznym okiem”