Indywidualne ułatwienia w opłacaniu składek ubezpieczeniowych jako odrębna i niejednolita instytucja prawa ubezpieczeń społecznych

Monografia „Indywidualne ułatwienia w opłacaniu składek ubezpieczeniowych jako odrębna i niejednolita instytucja prawa ubezpieczeń społecznych” stanowi pierwsze w polskiej literaturze prawniczej opracowanie przyjętych przez ustawodawcę regulacji prawnych, które mają za zadanie ułatwienie realizacji obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne, o indywidualnym charakterze.

Dotąd omawiane w monografii kwestie były poruszane w doktrynie incydentalnie, w formie artykułów naukowych odnoszących się do konkretnych problemów badawczych. Indywidualne ułatwienia w opłacaniu składek ubezpieczeniowych stanowią niejednolitą i odrębną grupę instytucji prawnych – pod kątem i regulacji materialnoprawnych, i przepisów proceduralnych – o doniosłym znaczeniu praktycznym. W pracy podjęto próbę zaprezentowania miejsca i funkcji tych instytucji w systemie prawa poprzez ukazanie ich cech kategorialnych. Interesujące przepisy prawa ubezpieczeń społecznych zostały porównane w pewnym stopniu do analogicznych rozwiązań prawa podatkowego. Odniesiono się także do podobnych regulacji prawnych, którymi posłużono się w walce z negatywnymi następstwami pandemii choroby COVID-19. Poza własną analizą przepisów, autor zaprezentował szereg poglądów przedstawicieli doktryny oraz judykatury. W zakresie tych ostatnich mowa o orzeczeniach zarówno sądów powszechnych, jak i administracyjnych. Wskazano też na ważne judykaty Sądu Najwyższego, Trybunału Konstytucyjnego oraz Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Opracowania tabelaryczne informacji publicznej udzielonej przez ZUS i KRUS obrazują znaczenie praktyczne indywidualnych ułatwień.