„Klauzule otwartości” w mechanizmach ustanawiających unię bankową Unii Europejskiej

Kryzys finansowy z przełomu 2007 i 2008 r. dał impuls do zmian regulacyjnych oraz prawnych. Podejmowane w Unii Europejskiej działania antykryzysowe w głównej mierze polegały na powołaniu mechanizmów i instytucji w ramach tzw. unii bankowej. Ta inicjatywa miała dokonać m.in. usprawnienia systemów nadzoru oraz reagowania na kryzysy bankowe, jednocześnie jednak konsolidując i autonomizując strefę euro.

W monografii dokonano historycznego opisu ewolucji regulacji pokryzysowych prowadzących do ustanowienia unii bankowej. Następnie przybliżono jej strukturę. Unia bankowa obejmuje państwa Unii Gospodarczej i Walutowej, a w jej konstrukcję wbudowany został mechanizm dobrowolnego uczestnictwa (w ograniczonym zakresie) dla państw objętych derogacją, tzw. „klauzule otwartości”.

• Czym dokładnie są „klauzule otwartości”?
• Dlaczego zostały wprowadzone?
• Jakie korzyści oferują, przy jakich ograniczeniach?
• Czy któreś państwa z nich korzystają?
• Jak bardzo mogą być efektywne w celu zachowania spójności UE?
• Jakie jest stanowisko Polski wobec unii bankowej?

Publikacja stara się udzielić odpowiedzi na te pytania.

Publikacja przeznaczona jest dla prawników, praktyków prawa europejskiego, a także studentów, którzy chcą zrozumieć unię bankową, jej historię oraz implikacje dla polskiego sektora bankowego.