Kodeks postępowania karnego. Tom I i II. Komentarz do art. 1 – 682.

Komentarz do całego Kodeksu postępowania karnego z udziałem sędziów obejmujący ponad 3500 stron jasnej i praktycznej wykładni przepisów KPK oraz wszechstronnego, aczkolwiek syntetycznego wyjaśnienia problemów wynikających z potrzeb praktyki z szerokim odwołaniem do orzecznictwa SN, sądów apelacyjnych oraz doktryny prawa. Pierwsze wydanie komentarza do KPK uwzględnia zmiany wprowadzone przez największą od lat nowelizacją KPK z 19.7.2019 r. o zmianie Kodeksu postępowania karnego oraz innych ustaw. Zmianie ulega ponad 100 przepisów.

W Tomie I (art. 1–424 KPK), ujęto zagadnienia dotyczące m.in.: przepisów wstępnych, sądu, stron, obrońców i pełnomocników procesowych, czynności procesowych i dowodów oraz postępowania przygotowawczego i przed sadem I Instancji.

W Tomie II (art. 425–682 KPK), ujęto zagadnienia dotyczące m.in.: postępowania odwoławczego, postępowania szczególnego, nadzwyczajnych środków zaskarżania, postępowań karnych w sprawach ze stosunków międzynarodowych, kosztów procesu, spraw podlegających orzecznictwu sądów wojskowych.

Publikacja:

• zawiera dwustan prawny, tzn. dotychczas obowiązujące przepisy KPK zestawione zostały z przepisami zmienionymi przez w/w ustawę z 19.7.2019 r.
• w której sędziowie oraz praktycy – w jasny sposób – wyjaśniają podstawowe problemy związane ze stosowaniem dotychczasowych i nowych przepisów,
• wskazuje orzeczenia, które są fundamentalne z punktu widzenia praktyki sędziowskiej,
• wskazuje konsekwencje wejścia w życie nowych przepisów z punktu widzenia potrzeb sędziego i pełnomocnika procesowego,
• stanowi wyczerpujące omówienie przepisów regulujących postępowanie karne,
• stanowi niezbędne narzędzie dla adwokatów i radców prawnych prowadzących sprawy karne będące na różnych etapach postępowania w sądach karnych.

Zmiany wynikające z Reformy KPK 2019 obejmują następujące płaszczyzny:

• rezygnacja ze zbędnych formalizmów procesowych i przyspieszenie postępowania (na różnych jego etapach) poprzez: selekcję świadków do przesłuchania, wykorzystanie danych osobowych w postaci numeru telefonu, numeru telefaksu oraz adresu poczty elektronicznej, uznanie dokumentów i protokołów za ujawnione bez odczytywania, możliwość odstąpienia od ogłaszania orzeczenia na posiedzeniu jawnym, jeżeli na ogłoszeniu nikt się nie zjawił; wprowadzenie ujednoliconych formularzy uzasadnień wyroków;
• przeciwdziałanie obstrukcji procesowej poprzez: możliwość przeprowadzenia dowodu pod nieobecność oskarżonego, brak możliwości ponownego złożenie wniosku o przeprowadzenie dowodu opartego na tych samych okolicznościach faktycznych, wprowadzenie jednolitego mechanizmu rozstrzygania sporów o właściwość pomiędzy sądami różnego rzędu;
• wprowadzanie ułatwień związanych z udziałem w postępowaniu dla jego uczestników – w tym wzmocnienie pozycji pokrzywdzonego poprzez: wydłużenie czasu na podjęcie decyzji o cofnięciu wniosku o ściganie i wprowadzenie procedury subsydiarnego akt oskarżenia;
• postępowanie odwoławcze poprzez modyfikację przesłanek dotyczących m.in.: oddalenia wniosku dowodowego przez sąd odwoławczy, doprecyzowania zasad i trybu zaskarżania uzasadnień wyroków, ograniczenia zakresu środka odwoławczego w kwestii nieprzeprowadzenia dowodu z urzędu, ograniczenia zakresu zakazu ne peius;
• nadzwyczajne środki zaskarżenia poprzez dopuszczenie możliwości sporządzenia i podpisania kasacji przez adwokata albo radcę prawnego, niebędącego obrońcą lub pełnomocnikiem;
• postępowanie po uprawomocnieniu się orzeczenia poprzez: uznanie skargi nadzwyczajnej za podstawę ubiegania się o odszkodowanie w przypadku niesłusznego skazania, uzupełnienie katalogu uczestników postępowania odszkodowawczego o organ reprezentujący Skarb Państwa,
• szersze zabezpieczenie interesu społecznego poprzez ustawowe wskazanie oskarżyciela jako podmiotu zobowiązanego do uzyskania wniosku o ściganie, rozszerzenie nałożonego na prokuratora (w postępowaniu przygotowawczym) lub sąd (w postępowaniu jurysdykcyjnym) obowiązku sygnalizacji o ukończeniu postępowania toczącego się z urzędu przeciwko osobom będącym członkami samorządu zawodowego w sprawie o czyn związany z wykonywaniem ich obowiązków zawodowych.

Komentarz opracowany został przez Autorów-praktyków, posiadających ugruntowany dorobek naukowy. Są wśród nich m.in. sędziowie orzekający w SN, SA oraz sądach pierwszej instancji w wielowymiarowej tematycznie aglomeracji warszawskiej. Wśród twórców Komentarza znajdziemy także przedstawicieli prokuratury i adwokatury. Taki skład autorski gwarantuje wysoki poziom merytoryczny i dużą przydatność praktyczną publikacji.

Komentarz adresowany jest w szczególności do praktyków – sędziów, prokuratorów, adwokatów, radców prawnych, funkcjonariuszy organów ścigania oraz do środowiska akademickiego i wszystkich tych, którzy zajmują się postępowaniem karnym zawodowo, jak też i tych, którzy przygotowują się do wykonywania zawodu prawniczego.