Nasza apokalipsa jest podobna do nas

„Nasza apokalipsa jest podobna do nas” to wybór wierszy jednego z najbardziej intrygujących poetów słowackich XX wieku – Štefana Strážaya. Słowacki poeta kończy w tym roku 82 lata, a od 30 lat uparcie milczy: nie tylko nie pisze i nie publikuje, ale też nie występuje publicznie. Od 1966 roku, kiedy zadebiutował zbiorem wierszy „Rzeczom na stole”, ceniono jego lirykę za radykalny, nowoczesny, niemal minimalistyczny realizm. Poeta koncentrował się na sprawach prywatnych, intymnych, codziennych. Jego poetyka wiele zawdzięcza filmowym środkom wyrazu, zwłaszcza różnym technikom montażu i interpunkcji filmowej. W swoim nieustannym dążeniu do weryfikacji rzeczywistości społecznej poprzez ukazywanie poszczególnych losów i charakterów ludzkich przypominał Kieślowskiego. Byli, zresztą, rówieśnikami, o podobnej wrażliwości i podobnych doświadczeniach pokoleniowych. W latach 70 i 80 poprzedniego wieku, jego liryka ewoluowała w stronę antyliryki, prozy, nieraz eseizującej, pisanej wolnym wierszem.
„Nasza apokalipsa jest podobna do nas” zawiera wiersze z lat 1966 – 1992. Z wybór wierszy i ich przekład odpowiedzialny jest Zbigniew Machej.