Reżyseria teatralna

Poradnik dla osób pragnących poświęcić się reżyserii w teatrze.

Szulczyński precyzyjnie a nie nachalnie ukazuje rozległość wiedzy niezbędnej w zawodzie reżysera. Pokazuje podstawowe wiadomości z filozofii, historii, kultury, szeroko pojętej sztuki, historii i teorii literatury, oczywiście teatru od antyku do współczesności (uwzględniając premierę sprzed kilku miesięcy). Charakteryzując zwięźle epoki, style gatunki, konwencje, nie traci z pola widzenia wybitnych twórców, szczególnie tych z XX wieku.

Autor jest wyjątkowo cennym, wiarygodnym, kompetentnym informatorem i doradcą. Łączy doświadczenie praktykującego reżysera z ponadćwierćwiekowym doświadczeniem pedagoga. Teatr zna nie tylko z licznych opracowań (bibliografia wykorzystanych pozycji z wielu dziedzin, m.in. teatru, zajmuje pięć stron), także z bezpośredniej obserwacji procesu twórczego najwybitniejszych a bardzo różnych indywidualności polskiego teatru (Tadeusz Kantor, Konrad Swinarski, Jerzy Jarocki) i wreszcie własnej pracy artystycznej. Encyklopedyczna wiedza niejednokrotnie bywa wspierana, uzupełniana własnymi spostrzeżeniami, przemyśleniami.

Z recenzji prof. dra hab. Jana Michalika

&nbsp

Wojciech Szulczyński – reżyser, teatrolog, scenarzysta&nbsp Ukończył filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, 1975. Ukończył reżyserię w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie, 1978. Stypendysta Schaubühne am Halleschen Ufer w Berlinie. Asystent Konrada Swinarskiego, Jerzego Jarockiego i Petera Steina.

Wyreżyserował m.in.:&nbsp Zamek&nbsp F. Kafki (we własnej adaptacji),&nbsp Życie jest snem&nbsp P. Calderona de la Barca,&nbsp Diabła&nbsp F. Dostojewskiego (we własnej adaptacji),&nbsp Sen nocy letniej&nbsp W. Shakespeare’a,&nbsp Księcia Homburgu&nbsp H. von Kleista,&nbsp Ja, Gombrowicz&nbsp wg utworów W. Gombrowicza (we własnej adaptacji),&nbsp Ślub&nbsp W. Gombrowicza w teatrze telewizji:&nbsp Taniec śmierci&nbsp A. Strindberga w teatrach operowych:&nbsp W małym dworku&nbsp Bargielskiego,&nbsp Gwiazdę Krauzego, Capuletti i Montecchi&nbsp Belliniego oraz filmy telewizyjne:&nbsp Wyspiański – Kraków – melancholia, Ingarden, „Odpoczynanie”, „Czuję Boga, że otacza świat”.

Wykładowca na teatrologii na Uniwersytecie Jagiellońskim od 1982 prowadzi warsztaty teatralne na temat przekładu języka dramatu na język ekspresji teatralnej oraz opcje:&nbsp Warsztat reżyserski&nbsp i&nbsp Teatralna interpretacja dramatu.&nbsp Przygotował ponad dwadzieścia pięć spektakli ze studentami UJ. Stypendysta British Council w Wielkiej Brytanii: stypendia szekspirowskie 1979, 1987. Autor artykułów w pismach „Student”, „Polska”, „Dialog”, „Res Publica”, „Didaskalia”, „Theatre Journal”. W latach 1999–2004 współpracował z Swarthmore College z Filadelfii, USA. Autor licznych scenariuszy i adaptacji teatralnych, filmowych, telewizyjnych i radiowych.