Skarga nadzwyczajna w postępowaniu cywilnym

Monografia stanowi pierwsze opracowanie poświęcone w pełni instytucji skargi nadzwyczajnej – środkowi zaskarżenia wprowadzonemu przez nową ustawę o Sądzie Najwyższym.

Instytucja ta ciągle budzi szerokie kontrowersje np. rozbieżność orzecznictwa w Sądzie Najwyższym w przedmiocie zależności pomiędzy skargą nadzwyczajną a skargą o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia. Pozostaje też instytucją nieznaną dla szeregu zawodowych pełnomocników a także sędziów, o czym świadczą liczne zwroty skarg nadzwyczajnych z Sądu Najwyższego do sądów powszechnych w celu uzupełnienia braków formalnych.

Publikacja porządkuje dotychczasowe poglądy doktryny i porównuje regulację z podobnymi rozwiązaniami w innych ustawodawstwach. Cenną częścią monografii jest porównanie skargi nadzwyczajnej z rewizją nadzwyczajną, oraz liczne postulaty de lege ferenda.