Sympozjon i inne pisma

Ksenofont (ok 430 p.n.e.-355 p.n.e.) – grecki filozof, historyk, żołnierz, uczeń Sokratesa, któremu poświęcił kilka swoich prac, a w innych zajmował się ustrojem politycznym, historią greckich miast, a nawet jeździectwem i łowiectwem, dochodami.
Znaczną część tej książki zajmują właśnie pisma w obronie Sokratesa.
Sam zaś Sympozjon to polemiczny tekst w stosunku do „Uczty” Platona. Grecki wyraz sympozjon odpowiada polskiemu wyrażeniu uczta lub biesiada, przy czym odnosi się to słowo stricte do dalszej części biesiady, gdy toczą się rozmowy, śpiewy, zabawy towarzyskie, nie zaś posiłek. Ksenofont polemizując z Platonem chce pokazać swojego mistrza Sokratesa w jak najlepszym świetle, wesołego wprawdzie lecz zawsze moralizującego i szlachetnego.
W kolejnych tekstach zajmuje się ksenofont historią Cyrusa, tyranią („Hieron”), dziejami Hellady, ustrojem Sparty i wreszcie ekonomiką – pochwałą rolnictwa jako podstawy (obok wojska) państwowości.