Wyprawa w dwudziestolecie

Czesław Miłosz przedstawia własną, subiektywną, odbiegającą od stereotypowych wyobrażeń i podręcznikowych schematów wizję Dwudziestolecia Międzywojennego. Wizję człowieka, którego osobowość, charakter, światopogląd poetycki kształtowały się w latach dwudziestych i trzydziestych. Autor, przywołując i wskrzeszając teksty dokumentalne i prasowe tamtych czasów, bezwzględnie rozprawia się z dziedzictwem Dwudziestolecia, nie kryjąc i nie tając żadnych bolesnych faktów. Wyciąga na światło dzienne wiele wstydliwie przemilczanych zdarzeń i tragedii.

Czesław Miłosz (1911–2004) – poeta, prozaik, myśliciel. Pierwszy tom poetycki Poemat o czasie zastygłym wydał w 1933 roku. Za swoją twórczość otrzymał w 1934 nagrodę wileńskiego Związku Literatów, a w 1980 roku literackiego Nobla. W 1983 roku odebrał od prezydenta USA Ronalda Reagana dyplom za osiągnięcia i wkład w kulturę amerykańską. Tytuły doktora honoris causa przyznały mu Harvard University (1989) oraz uniwersytety w Kownie oraz Rzymie (1992). Honorowym obywatelem Litwy został w 1992, w 1993 roku tytuł ten otrzymał od władz Krakowa. Odznaczony Medal of Arts (1989), Orderem Orła Białego (1994), Orderem Wielkiego Księcia Litewskiego Giedymina II klasy za zasługi dla Litwy (1995). Był obywatelem Litwy, Stanów Zjednoczonych i Polski, gdzie spędził ostatnie lata życia.