Przegląd Prawa Publicznego – Nr 4/2023

INSTYTUCJE PRAWA PUBLICZNEGO

Jan Kluza
Wymiar kary za czyn ciągły przy zastosowaniu art. 57b Kodeksu karnego | str.  7

ADMINISTRACYJNE PRAWO MATERIALNE

Jarosław Dolny
Naruszenie stosunków wodnych – ewolucja instytucji w ciągu ostatnich 100 lat | str. 19

PRAWO KONSTYTUCYJNE

Jerzy Paśnik
Pozakonstytucyjne ustawodawstwo stanów nadzwyczajnych | str. 31

MIĘDZYNARODOWE PRAWO PUBLICZNE

Jerzy Menkes
Sped-Pro S.A. przeciwko Komisji Europejskiej – studium przypadku i jego kontekst | str. 48

PRAWO PROCESOWE

Zuzanna Maj 
Ponowne przesłuchanie małoletniego pokrzywdzonego jako szczególny wniosek dowodowy w postępowaniu karnym | str. 73

PRAWO DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ

Rafał Chybiński
Innowacyjne papiery wartościowe – nowe spojrzenie na problem finansowania banków komercyjnych . | str. 82

USTRÓJ ADMINISTRACJI

Dawid Daniluk
Otwarte konkursy ofert na powierzenie prowadzenia punktów nieodpłatnej pomocy prawnej lub nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego. Uwagi de lege lata i postulaty de lege ferenda | str. 91

GLOSY

Zbigniew Kmieciak
Skuteczność prawna nieostatecznego postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania administracyjnego. Zawisłość sprawy jako przesłanka rozpatrzenia wniosku organizacji społecznej o dopuszczenie do udziału w postępowaniu. Glosa do postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z 30.08.2022 r., II OZ 440/22 | str. 103

W NASTĘPNYM NUMERZE. | str. 113

W KWIETNIOWYM NUMERZE „PRZEGLĄDU PRAWA PUBLICZNEGO” REDAKCJA POLECA MIĘDZY INNYMI:
 
Wymiar kary za czyn ciągły przy zastosowaniu art. 57b Kodeksu karnego
dr Jan Kluza – asesor sądowy w Sądzie Rejonowym w Kielcach, absolwent studiów doktoranckich w Katedrze Postępowania Karnego, Wydział Prawa i Administracji, Uniwersytet Jagielloński w Krakowie
 
Artykuł dotyczy problematyki związanej z wprowadzeniem w 2020 r. do Kodeksu karnego przepisu art. 57b, na którego podstawie sąd jest zobowiązany do wymierzenia surowszej kary za czyn popełniony w ramach czynu ciągłego. Nie jest to rozwiązanie nowe w polskim prawie karnym, ponieważ było już znane Kodeksowi karnemu z 1969 r., a po uchwaleniu Kodeksu karnego z 1997 r. doktryna postulowała zmiany w tym zakresie. Niemniej jednak pod adresem omawianej regulacji zgłoszono wiele uwag krytycznych, z których jedynie część jest zasadna.
 
Naruszenie stosunków wodnych – ewolucja instytucji w ciągu ostatnich 100 lat
Jarosław Dolny – radca prawny, pracownik samorządowy
 
Autor przedstawia instytucję naruszenia stosunków wodnych, zwaną także zakłóceniem stosunków wodnych, w okresie od 1922 r. do czasów współczesnych. Analizuje rozwiązania prawne funkcjonujące w minionym stuleciu, przedstawia zalety i wady przyjętych rozwiązań oraz formułuje postulaty de lege ferenda w zakresie obecnie obowiązujących regulacji.
 
Pozakonstytucyjne ustawodawstwo stanów nadzwyczajnych
dr hab. Jerzy Paśnik, profesor Akademii Finansów i Biznesu „Vistula” w Warszawie
 
W artykule przedstawiono poglądy doktryny prawa konstytucyjnego co do istoty stanów nadzwyczajnych i wyrażanych w tej mierze wątpliwości w odniesieniu do poszczególnych z nich. Autor do unormowań stanów faktycznych, właściwych dla konstytucyjnych stanów nadzwyczajnych, zaliczył ustawodawstwo covidowe i powodziowe oraz dotyczące zarządzania kryzysowego, działań antyterrorystycznych oraz zwalczania chorób zakaźnych. Omówił obowiązujące w systemie prawa polskiego regulacje określające sposób działania organów państwa w sytuacjach nadzwyczajnych oraz sformułował kryteria oceny tych uregulowań.
  
W NUMERZE PONADTO:
– Sped-Pro S.A. przeciwko Komisji Europejskiej – studium przypadku i jego kontekst, Jerzy Menkes
– Ponowne przesłuchanie małoletniego pokrzywdzonego jako szczególny wniosek dowodowy w postępowaniu karnym, Zuzanna Maj
– Innowacyjne papiery wartościowe – nowe spojrzenie na problem finansowania banków komercyjnych, Rafał Chybiński
– Otwarte konkursy ofert na powierzenie prowadzenia punktów nieodpłatnej pomocy prawnej lub nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego. Uwagi de lege lata i postulaty de lege ferenda, Dawid Daniluk
– Skuteczność prawna nieostatecznego postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania administracyjnego. Zawisłość sprawy jako przesłanka rozpatrzenia wniosku organizacji społecznej o dopuszczenie do udziału w postępowaniu. Glosa do postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z 30.08.2022 r., II OZ 440/22, prof. dr hab. Zbigniew Kmieciak